stać na uboczu

См. также в других словарях:

• stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… …   Słownik języka polskiego

• stać [trzymać się] z boku [na uboczu] — {{/stl 13}}{{stl 7}} z własnej woli nie angażować się w coś, nie wtrącać się do czegoś, być obojętnym, neutralnym w stosunku do czegoś {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stać — I. 1. Coś, ktoś stoi, staje, stanął komuś w oczach, przed oczami, w myślach, w pamięci «coś, ktoś jest przedmiotem czyichś myśli, wyobrażeń, wspomnień»: Przed oczami stanęły mi wszystkie zapamiętane thrillery i sensacyjne filmy (...). W.… …   Słownik frazeologiczny

• ubocze — Stać, trzymać się na uboczu zob. I stać 7 …   Słownik frazeologiczny

• bok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prawa lub lewa strona ciała człowieka albo zwierzęcia (zwłaszcza prawa lub lewa strona tułowia) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć sparaliżowany lewy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bok — m III, D. u, N. bokkiem; lm M. i 1. «prawa albo lewa strona tułowia człowieka lub zwierzęcia» Położyć się na prawym boku. Przewracać się z boku na bok. Wziąć się pod boki. Zawiesić miecz u boku. ◊ Coś jest pod bokiem «coś jest bardzo blisko, do… …   Słownik języka polskiego

• cień — 1. Ani cienia czegoś «zupełnie nic, wcale»: (...) nie mogła wydobyć ze siebie ani cienia uśmiechu (...). S. Żeromski, Wiatr. 2. Bać się, lękać się własnego cienia «być bardzo lękliwym, podejrzliwym, nadmiernie ostrożnym»: Człowiek nie będzie… …   Słownik frazeologiczny

• trzymać się — 1. pot. Coś się kupy nie trzyma; jedno drugiego się nie trzyma «coś się nie wiąże w jednolitą, sensowną, logiczną całość»: Całe to opowiadanie po prostu nie trzyma się kupy. Kultura P 11/1956. – Ja im wcale nie każę strzelać. – No to jak mają… …   Słownik frazeologiczny

• daleki — dalekiecy, dalszy 1. «o kimś lub o czymś znajdującym się, położonym w dużej odległości; odległy, oddalony» Dalekie kraje, strony, wzgórza. Daleki przyjaciel. ◊ Daleki krewny «ktoś związany pokrewieństwem w stopniu piątym i dalszym» ◊ Daleki… …   Słownik języka polskiego

• kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …   Słownik języka polskiego

• ominąć — dk Vb, ominąćnę, ominąćniesz, omiń, ominąćnął, ominąćnęła, ominąćnęli, ominąćnięty, ominąćnąwszy omijać ndk I, ominąćam, ominąćasz, ominąćają, ominąćaj, ominąćał, ominąćany 1. «okrążając minąć coś, przejść, przejechać obok czegoś nie zatrzymując… …   Słownik języka polskiego